Książka "Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice" autorstwa Marty Guziuk-Tkacz posiada znamiona monografii naukowej z zakresu szeroko pojętej metodologii badań pedagogicznych, która z powodzeniem może być także wykorzystana w procesie kształcenia studentów i doktorantów, i to nie tylko pedagogiki. Z przekonaniem można ją bowiem polecić także badaczom reprezentującym całą dziedzinę nauk społecznych, co wyraźnie zaznacza sama Autorka w rozdziale pierwszym zatytułowanym "Proces i procedura diagnostyczna w naukach społecznych". Podjęte zostały w nim m.in. kwestie łączące się z kryteriami profesjonalizmu procesu diagnozowania w naukach społecznych, błędami popełnianymi w trakcie diagnozowania, a także etycznym wymiarem diagnozowania. Z kolei treść rozdziału drugiego koncentrująca się na diagnozie psychologicznej w kontekście potrzeb opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych w naturalny sposób łączy się z tematyką kolejnego rozdziału pt. "Specyfika procesu diagnozowania w pedagogice". Na szczególne odnotowanie zasługuje liczący ok. 150 stron rozdział czwarty. Jego tytuł: "Metodologiczne podstawy diagnozowania w pedagogice i psychopedagogice" niejako już wskazuje na to, że dobra - trafna diagnoza, to diagnoza opierająca się na solidnym fundamencie metodologicznym. Odnajdujemy więc w tym rozdziale nie tylko przejrzyste ukazanie różnic zachodzących pomiędzy modelem jakościowym a ilościowym oraz eklektycznym, ale i klarowne objaśnienie metod, technik oraz narzędzi badawczych - diagnostycznych. Istotnym dopełnieniem zasygnalizowanych treści stanowi obszerna bibliografia oraz aneks zawierający wzory narzędzi badawczych, zamieszczonych w istotnych fragmentach, lub też - w przypadku narzędzi opracowanych przez Autorkę - w całości. Prezentowana książka uzyskała wysoką ocenę wyrażoną w recenzjach wydawniczych. I tak prof. dr hab. Jerzy Nikitorowicz wskazał na to, iż ".jest to jedna z nielicznych prac w pedagogice, która podejmuje wartościową poznawczo próbę ukazania problematyki diagnostyki w kontekście zastosowania i możliwości korzystania z bogactwa narzędzi diagnostycznych. Stąd uważam, że książka jest potrzebna, wzbogaca bowiem obszary diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice i jest istotnym wprowadzeniem do dalszego zgłębiania tej problematyki, analiz, refleksji i dyskusji nad nią. Wiele wątków zawartych w pracy stanowi nowe spojrzenie i może stanowić podstawę do pogłębienia tej tematyki". Natomiast prof. dr hab. Andrzej Olubiński w recenzji m.in. napisał: "Na uwagę oraz wyróżnienie zasługują również treści ściśle merytoryczne, świadczące o ponadstandardowych kompetencjach Autorki w zakresie wiedzy związanej z diagnozowaniem problemów psychopedagogicznych. Przy czym, wiedza ta ma nie tylko charakter odtwórczo-sprawozdawczy, ale przede wszystkim, w wielu fragmentach, także autorski oraz nowatorski, co w ten sposób staje się przyczynkiem twórczego rozwoju tej psychopedagogicznej subdyscypliny".