SOWA OPAC : Biblioteka PANS w Chełmie Księgozbiór

Book

In basket

rate

Buszujący w zbożu / J. D. Salinger ; przeł. [z ang.] Maria Skibniewska. - Wyd. 12 - Warszawa : "Iskry", [b. d.]. - 255, [1] s. ; 21 cm.

Author

Salinger J. D. (1919-2010). Skibniewska Maria (1904-1984). Tł.

Genre/Form

Powieść amerykańska

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia

There are copies available to loan: sygn. 11561 (1 egz.)

Notes:

General note

Oryg. : "The catcher in the rye" 1979. - Poprz. wyd. ogł. pod hasłem : Salinger Jerome David

Reviews:

Ksiżka krótka i lekka. Nie potrafię w pełni zrozumieć fenomenu tego dzieła, być może chodzi o tę myśl na końcu...

Buszujący w zbożu zaliczany jest do klasyki literatury. Znalazł się nawet na liście 100 książek BBC, które trzeba przeczytać. Jako że uważam, że klasyki warto znać i ostatnio coraz częściej po nie sięgam, postanowiłam tę książkę przeczytać. I się rozczarowałam.
Główny bohater powieści to szesnastoletni uczeń Holden Caulfield, który ma dość otaczającego go głupstwa, zakłamania oraz podłości i ucieka z college'u, (...) włócząc się kilka dni po Nowym Jorku. Podczas tego poznajemy wiele opowieści z jego życia i dowiadujemy się, co tak naprawdę siedzi mu w głowie.
Holden niemalże bezustannie mnie denerwował i irytował. Nie rozumiem, jakim prawem to właśnie jemu przeszkadzały kłamstwa ludzi, skoro sam często kłamał jak z nut i sądził, że to w porządku. Narzekał na wszystko i wszystkich, nawet na te osoby, których nie znał. Właściwie nie lubił nikogo oprócz swojego rodzeństwa i kilku nauczycieli. Odniosłam wrażenie, że oceniał osoby, chociaż naprawdę dobrze ich nie poznał. Zdecydowanie go nie polubiłam.
Niektóre z opisanych wydarzeń mnie nudziły, inne za to bardziej ciekawiły. W ostatecznej ocenie fabuła pozostaje jednak dla mnie po prostu... nużąca. To w większości opis perypetii Holdena i jego wędrówki po wielkim mieście. Cały czas czekałam na jakiś zaskakujący zwrot akcji, który nie nadszedł.
Być może w tej historii znajduje się ukryte przesłanie, bo jakby nie patrzeć, autor poruszył w niej kilka ważnych tematów. Mimo tego, spodziewałam się odrobinę bardziej filiozoficznych rozważań, które skłonią mnie do myślenia. A dostałam... cóż, zdecydowanie coś mniej ambitnego, niż oczekiwałam. Możecie teraz mnie za to zlinczować, uznając, że nie zrozumiałam sensu książki, ale takie mam na ten temat zdanie.
Warto wspomnieć, że ten klasyk został w latach 50 zakazany w Stanach Zjednoczonych. Niewątpliwie budził wielkie kontrowersje przez poruszane w nim wątki. W tamtych czasach było to coś nowoczesnego. Obecnie Buszujący w zbożu jest nieobowiązkową lekturą w polskich gimnazjach.
Buszujący w zbożu to pozycja, na której się zawiodłam. Nie będę Wam jej mimo to odradzać - jeśli macie ochotę na jej przeczytanie, zróbcie to. Może akurat Wam ona się spodoba? W końcu gusta są różne.

Nie zachwyciła mnie ale że krótka - doczytałem. Pojęcia nie mam dlaczego taka wybitna, klasyczna. Dobra na pewno. O wiele bardziej zapadła mi w pamięć jeszcze krótsza - opowiadanie zaledwie - "Dzieci i myszy". Może odbiegam ale nie mogę zrozumieć dlaczego w tym kanonie 100 pozycji nie ma np. "Lektora" - to pozycja na miarę Nobla, a ekranizacja na miarę Oscara

Podobnie uważam jak poprzednicy. Książka właściwie o niczym. Doszukiwałem się długo jakiegoś głębszego sensu, bo przecież skądś taka wysoka pozycja w rankingach. Nic takiego nie znalazłem. No i gdzie się podziewają w zimie te cholerne kaczki?!

Staroświecka przygoda. Kilka dni licealisty z Nowego Jorku. Z odpowiednimi do wieku wątpliwościami i marzeniami.

Jedna z najgorszych książek jakie czytałem. Jakby przeglądać Instagram, Twittera czy Facebooka jakiegoś rozpuszczonego nastolatka. Po prostu żenujący kawałek pisaniny. Nie ma to ani ładu ani składu. Słabo opisane majaki bezmyślnego dzieciaka z ADHD.

Czy mi się wydaje, czy to jest lub była lektura szkolna? Mnie ona ominęła i przeczytałam ją teraz, w wieku 30+ z jedną głównie myślą w głowie: jak ja współczuję młodzieży, która musiała to czytać. Książka ma formę monologu opisującego przeżycia bohatera, którego po raz kolejny wydalono ze szkoły. Czytało mi się dość powoli i topornie i jestem pewna, że po tygodniu o niej zapomnę. Co ciekawe, ta pozycja w mojej bibliotece jest dostępna na dziale dziecięcym. (...)
Próbowałam doszukać się w niej jakiegoś drugiego dna czy tego wspomnianego buntu, ale bezskutecznie. Nie rozumiem, czemu ta pozycja miałaby być kultową.

Podobnie jak poprzednicy, nie rozumiem, co w tej książce jest takiego wow. Ale uważam, że warto przeczytać, aby wyrobić sobie własne zdanie.